ბიოდეგრადირებადი და კომპოსტირებადი

განმარტება და ბოროტად გამოყენება

ბიოდეგრადირებადი და კომპოსტირებადი ტერმინები ხშირად ერთმანეთის მაგივრად გამოიყენება კონკრეტულ პირობებში ორგანული მასალების დაშლის აღსაწერად. თუმცა, მარკეტინგში „ბიოდეგრადირებადი“-ს არასწორად გამოყენებამ მომხმარებლებში დაბნეულობა გამოიწვია. ამ პრობლემის მოსაგვარებლად, BioBag ძირითადად იყენებს ტერმინს „კომპოსტირებადი“ ჩვენი სერტიფიცირებული პროდუქტებისთვის.

ბიოდეგრადირებადობა

ბიოდეგრადირებადობა გულისხმობს მასალის ბიოლოგიურ დეგრადაციის უნარს, რაც იწვევს CO2-ის წარმოქმნას.₂, ჰ₂O, მეთანი, ბიომასა და მინერალური მარილები. ამ პროცესს ძირითადად ორგანული ნარჩენებით იკვებებიან მიკროორგანიზმები. თუმცა, ტერმინს სპეციფიკა აკლია, რადგან ყველა მასალა საბოლოოდ ბიოდეგრადირდება, რაც ხაზს უსვამს ბიოდეგრადაციისთვის განკუთვნილი გარემოს დაზუსტების აუცილებლობას.

კომპოსტირება

კომპოსტირება გულისხმობს მიკრობული დაშლის პროცესს ორგანული ნარჩენების კომპოსტად დაშლისთვის, რაც სასარგებლოა ნიადაგის გაუმჯობესებისა და განოყიერებისთვის. ამ პროცესისთვის აუცილებელია სითბოს, წყლისა და ჟანგბადის ოპტიმალური დონე. ორგანული ნარჩენების გროვაში უამრავი მიკრობი მოიხმარს მასალებს და გარდაქმნის მათ კომპოსტად. სრული კომპოსტირება მოითხოვს ისეთი მკაცრი სტანდარტების დაცვას, როგორიცაა ევროპული ნორმა EN 13432 და აშშ სტანდარტი ASTM D6400, რაც უზრუნველყოფს სრულ დაშლას მავნე ნარჩენების გარეშე.

საერთაშორისო სტანდარტები

ევროპული სტანდარტის EN 13432-ის გარდა, სხვადასხვა ქვეყანას აქვს საკუთარი ნორმები, მათ შორის აშშ-ის სტანდარტი ASTM D6400 და ავსტრალიის ნორმა AS4736. ეს სტანდარტები მწარმოებლების, მარეგულირებელი ორგანოების, კომპოსტირების ობიექტების, სერტიფიცირების სააგენტოებისა და მომხმარებლებისთვის საორიენტაციო ნიშნულის ფუნქციას ასრულებს.

კომპოსტირებადი მასალების კრიტერიუმები

ევროპული სტანდარტის EN 13432-ის თანახმად, კომპოსტირებადი მასალები უნდა აკმაყოფილებდეს შემდეგ მოთხოვნებს:

• ბიოდეგრადირებადობა მინიმუმ 90%-ია, გარდაიქმნება CO2-ად₂ექვსი თვის განმავლობაში.
• დაშლა, რის შედეგადაც ნარჩენი 10%-ზე ნაკლები რჩება.
• კომპოსტირების პროცესთან თავსებადობა.
• მძიმე მეტალების დაბალი დონე, კომპოსტის ხარისხის შემცირების გარეშე.

დასკვნა

მხოლოდ ბიოდეგრადირებადობა არ იძლევა კომპოსტირების გარანტიას; მასალები ასევე უნდა დაიშალოს ერთი კომპოსტირების ციკლის განმავლობაში. პირიქით, მასალები, რომლებიც ერთი ციკლის განმავლობაში იშლება არაბიოდეგრადირებად მიკრონაწილებად, არ ითვლება კომპოსტირებად. EN 13432 წარმოადგენს ჰარმონიზებულ ტექნიკურ სტანდარტს, რომელიც შეესაბამება შეფუთვისა და შეფუთვის ნარჩენების შესახებ ევროპულ დირექტივას 94/62/EC.